Een bezoekje waard…Bijna twee weken geleden had ik mijn vader op bezoek. Benieuwd naar wat ik nu net aan het doen was in Tanzania, heb ik hem ondergedompeld in mijn dagelijkse leven. Het half uur durende ochtendgebed, lange vergaderingen en het binnenstormen van mensen met allerlei problemen en vragen in mijn office… hij is het heel geduldig ondergaan. Voor mij was het geweldig om even ondersteuning te krijgen van mijn vader, die toch net iets meer ervaring heeft in leiderschap, kennis heeft van accountancy en me heel wat tips en advies kon geven.

In juli had de board van de Belgische vzw. besloten om een éénmalige bijdrage te leveren voor één maandloon voor iedere werknemer in het ziekenhuis als ondersteuning. Met behulp van de lokale ziekenhuis accountant en mijn vader is dat geld van USD over TSH en met hier en daar behoorlijk wat geduld en een handdruk, op alle correcte rekeningen van de werknemers aangekomen…

Maar tussen alle dagelijkse beslommeringen door, hebben mijn vader en ik ook genoten van een weekendje weg, een etentje bij vrienden hier en daar en last but not least, een bezoekje aan de ‘Tanzaniaanse Ikea’J. (zie foto)

De volgende weken…drukte in aantocht.  Gisterenavond arriveerde een team van Gilchrist, een Amerikaanse delegatie die de palliatieve zorg/afdeling steunt in het Nkoaranga ziekenhuis.  Morgen komt het eerste gedeelte Duitse orthopedisten aan, klaar voor een maand pediatrische orthopedie.

En niet te vergeten- we verwachten een 500kg zwaar cadeau per KLM cargo- een nieuwe autoclaaf voor het ziekenhuis, foto’s volgen zodra deze veilig en wel in het ziekenhuis staat.